مدیران و سیاست گذاران شبکه بی بی سی (BBC) که مستقیم از سوی ملکه انگلیس انتخاب می شوند، پیش از اعلام نظر موسسه های گالوپ و هیئت کارفرمایان پخش رسانه (بی بی جی) در آمریکا مبنی بر اینکه "تلویزیون دولتی ایران هنوز کلیدی ترین نقش خبر رسانی در این کشور را ایفا می کند" و اینکه " تنها شش درصد از مخاطبین ایرانی به خبرگزاری های خارج از این کشور رجوع می کنند" به این مطلب رسیده بود که اگر کار را به همین روال ادامه دهند نمی توانند در ایران اثرگذاری مطلوب خود را داشته باشند.
آنها بعد از مدتی فعالیت به این نتیجه رسیدند که "تلویزیون فارسی بی بی سی" متعلق به دوران بحران است و اغلب بیننده های این شبکه در زمان تحولات و اتفاقات خاص در ایران، به آن توجه می کنند؛ اما در وضعیت به اصطلاح سفید، این شبکه مخاطبان خود را به صورت چشم گیری از دست می دهد؛ لذا بر آن شدند تا شبکه ای راه اندازی کنند که در زمان بحران، کاملا سیاسی باشد و در زمان وضعیت سفید، با پخش برنامه های فرهنگی، ورزشی، علمی و جذاب، بیننده های خود را حفظ کند.
عوامل انسانی مشترک و به طور عمده برآمده از "بی بی سی" و استخدام شده در "من و تو" ، ساختار برنامه های تولیدی این شبکه -که آشکارا در آن ها تلاش شده تا حُسن همسایگی کاملا رعایت شود- حکایت از آن دارد که کار ویژه تلویزیون من و تو "تکمیل نواقص و جبران کاستی های شبکه بی بی سی فارسی" تعریف شده است.
از جمله همکاری های ارگانیک این دو شبکه انگلیسی فارسی زبان با یکدیگر، همپوشانی و تکرار اخبار است؛ به طوری که در ساعات مختلف روز، شبکه من و تو به تکرار سرفصل های خبری پخش شده از شبکه بی بی سی فارسی می پردازد